Over Dynamic Language Learning

Dynamic Language Learning is geen lesmethode. Het is een breed pakket aan onderwijsvormen die alle uitgaan van dezelfde overtuiging. Een overtuiging die gebaseerd is op het gegeven dat een taal in je brein iets heel anders is dan aardrijkskunde of biologie. Taal is geen kennis. Taal is een systeem dat je brein zelf ontwikkelt op basis van alle taal die jij hoort of leest. Een taal verwerf je daarom op een heel andere manier dan dat je de feiten leert die je nodig hebt om je aardrijkskunde-examen te kunnen maken. Dynamic Language Learning is dan ook de overtuiging dat het talenonderwijs volledig anders aangepakt moet worden.

 

Wat is er mis met het huidige talenonderwijs?

​

Het huidige talenonderwijs behandelt taal net zoals zaakvakken. Het biedt stukjes kennis aan, en opdrachten waarmee die kennis toegepast moet worden. Deze werkwijze gaat volkomen voorbij aan de natuurlijke manier waarop ons brein een taal verwerft. (Ja, óók op latere leeftijd.) Zelfs het zogenaamde ‘communicatieve onderwijs’ hakt de taal nog altijd in stukjes, in grammaticale eenheden, die ‘begrepen’ moeten worden en daarna ‘geoefend’ in dialoogjes die leerlingen uit het hoofd moeten leren en nazeggen, of in invuloefeningen die je kunt maken zonder te begrijpen wat er staat, als je maar weet hoe je de regel moet toepassen.

 

Natuurlijk kun je van het bestuderen van talen je werk maken. Het is heel interessant om de patronen in een taal te bestuderen en te proberen daar algemeen geldende regels voor te formuleren. Maar het leren van die regels voor, bijvoorbeeld, het Frans, brengt je niet dichter bij het verwerven van de Franse taal. Het zorgt er niet voor dat je die taal moeiteloos gaat begrijpen en spreken. Integendeel, kennis van de ‘regels’ werkt zelfs verstorend voor een soepele communicatieve vaardigheid. Luister maar naar het gehakkel van een willekeurige middelbare scholier die Frans probeert te praten, of van een willekeurige volwassene die Spaans leert als hobby.

 

Hoe moet het dan wél? Wat is er dan wél nodig voor effectief en efficiënt talenonderwijs?

 

Denk even aan hoe jij jouw moedertaal dagelijks gebruikt. Je leest de krant, je checkt je social media. Je voert korte en langere gesprekken met de mensen die je tegenkomt. Wijd je daarbij ook maar één gedachte aan het gebruik van het onderschikkend voegwoord? Nee, je bent gewoon bezig met sociale interactie, met het begrijpen van de betekenis van hetgeen de ander zegt of schrijft, en het overdragen van wat jij zelf wilt zeggen. Je gebruikt taal als een middel om betekenis over te dragen. Een middel om een boodschap de wereld in te sturen en boodschappen van anderen te begrijpen. Je gebruikt taal voor communicatie, sociale interactie, verbinding.

Ben je bewust bezig met de vorm die jouw zinnen aannemen? Ja, in zeldzame gevallen zoals sociaal zeer gevoelige situaties let je extra op je woorden en formulering. Maar let op, het sleutelwoord is ook hier: sociale situaties. Ook hier is sociale interactie de reden dat je op je taal let. Niet de regeltjes die je op school hebt geleerd.

 

Denk nu even terug aan jouw vroege kindertijd, of kijk om je heen naar ouders met jonge kinderen. Zijn zij druk bezig hun kinderen de regels van het Nederlands (of Turks, of welke taal ze ook spreken) bij te brengen? Laten ze hun kinderen woordjes leren of oefeningen maken? Nee, natuurlijk niet, het is zelfs vrij flauw om deze vraag te stellen. Maar kijk nu eens naar wat ze wél doen: ze vertellen, ze wijzen van alles aan, laten dingen zien, laten iets voelen, stellen vragen, gebruiken gezichtsuitdrukking en lichaamstaal. Kortom: ze dragen betekenis over met alle middelen die ze hebben: taal, en allerlei zintuiglijke ervaringen.

Intuïtief bieden ouders hun kind precies wat diens brein nodig heeft om taal te verwerven: een onderdompeling in taal, met voldoende extra informatie (wijzen, voelen) om te kunnen snappen wat die gesproken taal betekent.

​

Het is die combinatie van taal horen én begrijpen wat ermee bedoeld wordt, die het brein de mogelijkheid biedt een systeem van taal te ontwikkelen waarin niet alleen de vele facetten van de betekenis van woorden wordt vastgelegd, maar ook alle mogelijke combinaties die woorden in deze taal kunnen vormen, en de betekenisnuances die de verschillende woordcombinaties en zinsstructuren met zich meebrengen. Ingewikkeld? Ja, het is extreem complex. Zó complex, dat het niet te leren valt. Zó complex, dat het niet in grammaticaregels te vatten is. Maar ons brein verwerft een taal moeiteloos, zolang wij veel taal horen en lezen, en veel deelnemen aan sociale interactie.

​

Taal verwerven op een natuurlijke manier kan wél

 

Het is dan ook de overtuiging van Dynamic Language Learning dat we in het onderwijs niet langer moeten proberen onze leerlingen en cursisten met incomplete regels een taal aan te leren alsof het aardrijkskunde is. Als wij willen dat onze leerlingen en cursisten soepel gaan communiceren in hun tweede of derde taal, als wij willen dat zij in staat zijn tot genuanceerde sociale interactie in die taal, dan moeten wij het brein zodanig faciliteren dat het de taal op de natuurlijke manier kan verwerven. En dat kán. Er bestaan meerdere lesmethodes die de leerlingen en cursisten onderdompelen in taal terwijl er tegelijkertijd voor gezorgd wordt dat zij de ‘boodschap’, de betekenis, kunnen begrijpen.

 

Vanuit deze overtuiging biedt Dynamic Language Learning cursussen, workshops en advies, om het voor scholen, talendocenten en taaltrainers mogelijk maken hun talenonderwijs zo in te richten dat hun leerlingen en cursisten daadwerkelijk taal verwerven als middel voor spontane sociale interactie.

​

​